Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Το πρότυπο της χορωδίας (3)


ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΩΣ ΤΟ ΚΑΤ' ΕΞΟΧΗΝ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Εισήγηση του Γ. Ι. Σκλαβούνου
 
στο 1ο Συνέδριο της Ένωσης Χορωδιών Κέρκυρας 16/5/2010

(Συνέχεια από την προηγούμενη ανάρτηση)
ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΩΣ ΜΟΝΤΕΛΟ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Η Σημασία και η αξιοποίηση των Διαφορών
Η χορωδία ως λειτουργία, δεν στοχεύει, δεν οδηγεί, δεν υπηρετεί, την ομογενοποίηση, την αφομοίωση, την κατάργηση, των συνθετικών της στοιχείων. Δεν λειτουργεί όπως το σημερινό κυρίαρχο μοντέλο Παγκοσμιοποίησης. Αντίθετα με το κυρίαρχο μοντέλο της Παγκοσμιοποίησης, η χορωδία υπηρετεί και υπηρετείται, από τη βελτίωση, την αριστοποίηση, την εξιδανίκευση, των διαφορετικών συνθετικών της στοιχείων.
Είναι προφανές ότι το Μοντέλο της χορωδίας οδηγεί σ΄ένα «πολύ-πολυπολιτισμικό» κόσμο. Οδηγεί στη διατήρηση της πολιτισμικής «βιοποικιλότητας». Οδηγεί στην ισονομία, την ισηγορία, την ισοπολιτεία των λαών και πολιτισμών. Αντίθετα ο « κόσμος» που απεργάζεται το κυρίαρχο μοντέλο της Παγκοσμιοποίησης, είναι ένας ΜΟΝΟ-ΦΩΝΙΚΟΣ κόσμος ισοπέδωσης, αφομοίωσης, ομογενοποίησης.
Στο επίπεδο της κατεστημένης Διεθνούς « Εννόμου Τάξεως» και των θεσμών της στον ΟΗΕ, την Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το Συμβούλιο Ασφαλείας, Η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ιαπωνία, απαιτούν ριζικές αλλαγές, απαιτούν ένα νέο μοντέλο οργάνωσης της παγκόσμιας πολιτισμικής και οικονομικής ανάπτυξης. Απαιτούν νέους συσχετισμούς στο συμβούλιο ασφαλείας, την παγκόσμια τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Η αμφισβήτηση του σημερινού μοντέλου Παγκόσμιας διακυβέρνησης είναι καθολική. Πάνω σε ποιές αρχές, θα εδραιωθεί το νέο μοντέλο; Στο δίκαιο της δύναμης, της επιβολής, της βίας, της παγκοσμιοποίησης της φτώχειας και του φόβου; Μπορεί το αισιόδοξο σενάριο να επικρατήσει χωρίς την αναγέννηση του συμμετοχικού πολιτισμού;
                 
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ

Το όραμα για μια Ενωμένη Ευρώπη, δεν αποτελεί μόνο όρο επιβίωσης των Ευρωπαϊκών λαών. Αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την εδραίωση, ενός πολύ -πολικού κόσμου. Για την εδραίωση ενός συμμετοχικού συστήματος, παγκόσμιας διακυβέρνησης. Ενός αρμονικότερου κόσμου.
Η Ευρώπη των δύο και τριών ταχυτήτων, δεν είναι, δεν μπορεί να είναι Ευρώπη. Οι εκτός του πυρήνα της Ευρώπης εταίροι, θα είναι υποψήφια θύματα, ή υποψήφιοι δορυφόροι ανταγωνιστών της Ευρώπης. Η λογική των ενδοευρωπαϊκών ανταγωνισμών, οδήγησε σε δύο παγκοσμίους πολέμους και την περιθωριοποίηση της Ευρώπης:
Η ισχυροποίηση της Ευρώπης και του ρόλου της, μπροστά στις επερχόμενες αντιπαραθέσεις και συμμαχίες Κίνας Ινδίας Ρωσίας ΗΠΑ, θα προκύψει από την ενίσχυση της Εσωτερικής της Συνοχής . Μόνο στο Μοντέλο της Χορωδιας μπορεί να εδραιωθεί η Ευρωπαική Συνοχή και η επιβίωση της Ευρώπης. Το μοντέλο ενοποίησης της Ευρώπης στη λογική της δύναμης, της σύγκρουσης και του ανταγωνισμού, δοκιμάστηκε και απέτυχε οικτρά.
Το ΜΟΝΟ μοντέλο που μας απομένει, είναι αυτό της εναρμόνισης, είναι αυτό της Χορωδίας.

Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ
ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ Σ’ ΑΥΤΗΝ

Αν δεν υπάρχει στοιχειώδης ενότητα σχεδιασμού, αν δεν υπάρχει συνεργασία, συμπληρωματικότητα ανάμεσα στο πρωτογενή, το δευτερογενή και το τριτογενή τομέα της τοπικής οικονομίας. Δεν έχουμε τοπική οικονομία.Μπορεί να έχουμε οικονομικές δραστηριότητες στο Νησί αλλά όχι βιώσιμη τοπική οικονομία.
Αν η μεγέθυνση του ενός τομέα της οικονομίας τσακίζει, απαξιώνει φθείρει τους άλλους λειτουργεί καρκινογεννητικά και καρκινόμορφα στη σχέση της με το σύνολο της οικονομίας, είναι προφανές ότι δεν έχουμε τοπική οικονομία. Καμία οικονομία δεν αναπτύσσεται έξω από τη κοινωνία. Όπως η σχέση της οικονομίας με τη ΦΥΣΗ απεδείχθη ότι δεν μπορεί να είναι συγκρουσιακή κατά τον ίδιο τρόπο δεν νοείται αντικοινωνική οικονομία. Καμία οικονομία ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ, τοπικής εθνικής ανθρώπινης οικονομίας, δεν μπορεί να είναι βιώσιμο, όταν εξαντλεί όταν ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ όταν ΑΠΑΞΙΩΝΕΙ τους ΦΥΣΙΚΟΥΣ τους ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΑΥΤΗ είναι θεμελιακή Αρχή της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Ένα Μοντέλο τοπικής Οικονομικής Ανάπτυξης είναι βιώσιμο, υπηρετεί μια βιώσιμη ανάπτυξη στο βαθμό, που με τη λειτουργία του.
1/ Διατηρεί, Βελτιώνει, εμπλουτίζει τους ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ και τις ισορροπίες τους.
2/ Διατηρεί, Βελτιώνει, ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΙ: ΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ, ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ, ΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΖΗΤΗΣΗΣ.
3/ Να υπηρετεί ΑΕΙΦΟΡΟ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ στις απαιτήσεις των καιρών. ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ και αντιμετώπισης κρίσεων από τις τοπικές δυνάμεις.
ΚΑΜΙΑ τοπική οικονομία δεν μπορεί να επιβιώσει με πόλεμο όλων εναντίον όλων, μεταξύ τομέων, κλάδων, φορέων, ούτε με καθολική έλλειψη ενδιαφέροντος από το κάθε κλάδο για τις εξελίξεις στους άλλους κλάδους και τομείς της τοπικής οικονομίας. Σε μια τέτοια περίπτωση κλάδοι , τομείς της τοπικής οικονομίας είτε περνούν στον έλεγχο από μη τοπικά κέντρα συμφερόντων και ισχύος, είτε με τη λειτουργία τους αναπαράγουν και ενδυναμώνουν την ισχύ αυτών των κέντρων. Τότε η προοπτική εσωτερικής-τοπικής συνοχής απομακρύνεται ή καταλύεται οριστικά. Τότε η δυνατότητα χάραξης τοπικής αναπτυξιακής στρατηγικής εξανεμίζεται, αλλά και οι καρποί της παραγωγικής , επιχειρηματικής λειτουργίας μεταναστεύουν. Τότε η τοπική οικονομία λειτουργεί ως αποικιακή οικονομία. Η ανάγκη για τοπικό συλλογικό νου για τοπική ηγεσία, για συνείδηση τοπικών συμφερόντων, για συνείδηση της ανάγκης αλληλεγγύης μεταξύ των φορέων και κλάδων της τοπικής οικονομίας αποτελεί προυπόθεση επιβίωση της τοπικής οικονομίας.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟ ΜΑΝΑGEMENT
Το μοντέλο της Χορωδίας χρησιμοποιεί, ως το κατεξοχήν μοντέλο του σύγχρονου management, ο μεγάλος θεωρητικός του Αμερικάνικου management Peter Druker. Σήμερα η ενότητα των θεμάτων Συμμετοχικού Management, Συμμετοχικής Οικονομίας, Συμμετοχικής Δημοκρατίας αποτελεί κυρίαρχο αίτημα στο Δυτικό κόσμο, για την αντιμετώπιση της κρίσης, συμμετοχής και του ελλείμματος δημοκρατίας. Σήμερα ως management, δεν θεωρούμε απλά το δικαίωμα έκδοσης εντολών ή το δικαίωμα χάραξης στρατηγικής για μια επιχείρηση ή μια πόλη.
Θεωρούμε την ευθύνη αριστοποίησης της συμμετοχής και της προσφοράς όλου του ανθρώπινου δυναμικού της επιχείρησης ή της πόλης για τον σχεδιασμό το προγραμματισμό και την υλοποίηση αναπτυξιακών στόχων. Ακόμα και στο χώρο του στρατεύματος όπου η ιεραρχία είναι ξεκάθαρη και η πειθαρχία δεδομένη έχει μελετηθεί ότι οι εντολές αποκτούν νόημα και αποδίδουν τα μέγιστα , στο βαθμό που γίνονται ευχάριστα αποδεκτές, στο βαθμό που έχει καλλιεργηθεί το έδαφος για την αποδοχή τους.

ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Η κρίση στο θεσμό της οικογένειας και η αδυναμία διαμόρφωσης βιώσιμων ανθρωπίνων σχέσεων και δεσμών αποτελούν εκφράσεις της ανάγκης για την επαναθεμελίωση του συμμετοχικού μας πολιτισμού και των θεσμών του. Η ισότητα και η ελευθερία στις ανθρώπινες σχέσεις στην οικογένεια αν δεν διαποτίζονται από αυτοέλεγχο και αυτογνωσία από σεβασμό στον άλλο, από έρωτα για την εναρμόνιση και από θέληση για την αναγκαία άσκηση, για τη κατάκτηση της εναρμόνισης, καταλήγουν στο αντίθετο τους. Καταλήγουν σε χαοτικές σχέσεις, σε μοναξιά, σε αντικοινωνικό ατομικισμό και τελικά στη κατάλυση της ελευθερίας και της ισότητας.
Το μοντέλο της χορωδίας , το ήθος, η παιδεία, η κουλτούρα της χορωδίας μπορεί να αναγεννήσει το θεσμό της οικογένειας και να τον καταστήσει ξανά πηγή ανθρώπινης ευτυχίας και δημιουργικότητας.Γ.Ι.Σκλαβούνος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου